എഴുതാനുള്ള തീവ്രമായ ആഗ്രഹമോ, കാരണങ്ങളോ ഇല്ലാതെ കുറെ നാളുകൾ കടന്നു പോയി..
ഇന്ന് മെയ്‌ 31..വർഷങ്ങൾക്കു മുൻപ്‌ ഈ ദിവസം പുതിയ ഉടുപ്പുകളും, മടിയും കലർന്നതായിരുന്നു..പിറ്റേന്ന് മുറ്റത്തു വീഴുന്ന പുതുമഴക്കും തണുപ്പിനുമിടയിൽ മടിയകറ്റാൻ അമ്മയുടെ ശകാരത്തിന്റെ സംഗീതം അകമ്പടിയായി...
ജീവിതം അല്ലെങ്കിലും നഷ്ടപ്പെടുന്ന ഓർമകളുടെ നിമിഷങ്ങളുടെ ആകെത്തൂക മാത്രമല്ലേ..എങ്ങനെ നോക്കിയാലും...
എന്തായിരുന്നു ഏകാന്തം എന്ന സിനിമ?
ഒരു ചേട്ടൻ വർഷങ്ങൾക്കു ശേഷം തിരിച്ചു വരുന്നു..ഭാര്യ മരിച്ച്‌ ഒറ്റപ്പെട്ട്‌..അനിയനെ തേടി..അനിയൻ രോഗ ബാധിതൻ, വിഭാര്യൻ, മക്കൾ അകലെ..
സത്യത്തിൽ രണ്ടു പേർക്കു ഒരുമിച്ച്‌ ഏകാന്ത ത അനുഭവിക്കമെന്ന് സിനിമ നമ്മളേ കാണിച്ചു തരുന്നു..ആഴത്തിൽ...മാറ്റേകുന്ന സ്വഭാവിക അഭിനയവുമായി കുലപതികൾ..തിലകനും, മുരളിയും...
ജീവിതം, രോഗം,വേദന, നിസ്സഹായത, മരണം...എല്ലാം ഇതിലുണ്ട്‌..ലളിതമായി..
മനസ്സിൽ പൊടിയുന്ന കണ്ണീർ..എനിക്കത്‌ പകർത്താനകുന്നില്ല...
എന്തായാലും, തിരിച്ചു പോകാനാകാത്ത ഒരു യാത്രയിലെവിടെയോ ആണു നമ്മളും...
3 comments:
ഏകാന്തം എന്ന സിനിമ കണ്ടതായി ഓര്‍മ്മയില്ല. എങ്കിലും ഈ പറഞ്ഞ ഒരു വരി ഞാന്‍ അടിവരയിട്ടു സൂക്ഷിക്കുന്നു
“സത്യത്തിൽ രണ്ടു പേർക്കു ഒരുമിച്ച്‌ ഏകാന്ത ത അനുഭവിക്കാം.. “
- സന്ധ്യ
എകാന്തത അത് ഒരോരുത്തരിലും ഉണ്ട്.അതു കൂടുമ്പോഴാണ് നല്ല കവികൾ ഉണ്ടാകുന്നത് പോലും.
Thirichu pokanaavaatha yaathra--- athenikkishtappettu...
Njanithuvarai aa oru definition jeevithathinu kandethiyirunnilla
Post a Comment