ആരാണു വർഗീയവാദികൾ? എന്താണു ഒറീസ്സയിൽ നടക്കുന്നതു?

ഒരു പ്രത്ത്യേക വർഗം മതി അല്ലെങ്കിൽ ഒരേ ഒരു അത്താണി മാത്രമേ ഉള്ളൂ എന്നു പറയുന്നതല്ലേ വർഗീയത?

അങ്ങനെയെങ്കിൽ വിദ്യാഭ്യാസം,ചികിത്സ എന്ന പേരിൽ വിഷമതകൾ അനുഭവിക്കുന്ന ആദിവാസികളെ മതം മാറ്റിയും വലിയ തുകകൾ ഗ്രാന്റ്‌ പറ്റി സുഖ ജീവിതം നയിക്കുന്ന ഒരു പറ്റം തമ്പുരാക്കന്മാരെ എന്താണു വിളിക്കെണ്ടതു?

എത്രയോ പഴയ ഒരു സംസ്കാരം പിൻ തുടരുന്ന ഒരു വലിയ സമൂഹത്തിന്റെ തനിമ തകർത്തുകൊണ്ടാണു പണം നൽകി ഇതു നടപ്പാക്കി വരുന്നതു..

മറ്റു മതങ്ങളെ സഹിഷ്ണുതാപൂർവ്വം നോക്കിക്കണുന്ന ഒരു വലിയ വിഭാഗത്തിനെ വല്ലാതെ നിരാശപ്പെടുത്തി എത്ര കാലം മുന്നോട്ടു പോകാൻ കഴിയും?

ഈയടുത്ത്‌ അംഗ സംഖ്യ വർദ്ധിപ്പിക്കാനുള്ള ആഹ്വാനം നടത്തിയ ഒരു ബിഷപ്പ്‌ കൊടികെട്ടിയ വർഗീയ വാദികളെ പോലും നാണിപ്പിച്ചു കളഞ്ഞു..കഷ്ടം...

ഒരു പക്ഷെ ഇന്നും ഗവൺമന്റ്‌ അംഗീകാരത്തൊടെ തുടരുന്ന ജാതിവ്യവസ്ത ആരെയാണു സഹായിക്കുന്നതു? പരിവർത്തിത വിഭാഗങ്ങൾക്കും സംവരണം വേണമെന്ന വാദം സൂചിപ്പിക്കുന്നതു എന്താണു?

വോട്ടു ബാങ്ക്‌ രാഷ്ട്രിയം കളിക്കുന്ന എല്ലാ ഗ്രൂപ്പുകളും അലോസരപ്പെടുത്തുന്ന ഇത്തരം ചോദ്യങ്ങളെ അവഗണിച്ചേക്കും...പകേഷെ എത്ര കാലം?

ഹജ്ജിനു പോകാൻ സബ്സിഡി കൊടുക്കുന്ന ഒരേ ഒരു രാജ്യം ഇന്ത്യ മാത്രം? എന്തു മതേതരമാണു ഇതു? എല്ലാ പൗരന്മാർക്കും തുല്യ നീതി??

ഞാൻ ഒരിക്കലും ഒരു മത വിശ്വാസിയല്ല! കാരണം എല്ലാ മതങ്ങളും ദൈവത്തിന്റെ പേരിൽ സംഖടിത ബിസിനസ്സു നടത്തുന്ന സംഖങ്ങളായി അധപതിച്ചിരിക്കുന്നു ഇപ്പോൾ...

മാറ്റത്തിന്റെ കാറ്റു വീശേണ്ട കാലം അതിക്രമിച്ചിരിക്കുന്നു സുഹ്രുത്തുക്കളേ...

ഹൃദയത്തോടു ചേർത്തു വച്ച രണ്ടനുഭവങ്ങൾ...ടി.ഏൻ.കൃഷ്ണനും വിൽ സ്മിത്തും...

കഴിഞ്ഞ ആഴ്ച ഞാൻ വ്യത്യസ്തമായ ആഹ്ലാദകരമായ രണ്ടു അനുഭവങ്ങളിലൂടെ കടന്നു പോയി...

ടി.എൻ.കൃഷ്ണൻ എന്ന പ്രതിഭയുടെ വയലിൻ ആണു ഒന്നാമത്തെ...ഒരു കൗതുകത്തിനു പലപ്പൊഴും ക്ലാസ്സിക്കൽ മ്യൂസിക്‌ കേട്ടിട്ടുന്റെന്നല്ലാതെ അതിന്റെ രാഗ വിസ്താരങ്ങളെ കുറിച്ചൊന്നും ഒരു അറിവുമില്ലാത്ത ഒരാൾ ആണു ഞാൻ.. സാന്ദർഭികവശാൽ ഒരു മ്യുസിക്‌ ഷോപ്പിൽ കയറിയപ്പോൾ മേൽപ്പറഞ്ഞ സിഡി കണ്ടു..എന്തോ ഒരു തോന്നലിൽ അതു വാങ്ങി...

സ്വീറ്റ്‌ സ്വിംഗ്‌ എന്ന് പേരിട്ട ആ സിഡിയിൽ നാലു പെർഫോമൻസുകൾ ആണു ഉള്ളതു... എന്നെ അതു മറ്റൊരു ലോകത്തെക്കു കൊണ്ടു പോയി... പ്രത്യേകിച്ചും നഗുമോ..എന്ന കീർത്തനം വിസ്മയകരമായ അനുഭൂതി പകർന്നു തന്നു അതു..എന്റെ കൊളേജു ചങ്ങാതി ശങ്കരന്റെ (വയലിൻ വിദഗ്ദൻ) ഓർമകൾ ഉണർത്തി... കഴിഞ്ഞപ്പൊൾ ഒരു മഴ പെയ്തു തോർന്ന അനുഭവം....

അടുത്തതു ഇൻ പെർസ്യൂട്ട്‌ ഓഫ്‌ ഹാപ്പിനെസ്സ്‌ എന്ന ഹോളിവുഡ്ഡ്‌ മൂവി ആണു..വിൽ സ്മിത്തിന്റെ തീ പാറുന്ന അഭിനയം കണ്ടും അമേരിക്കൻ ജീവിതത്തിന്റെ മറ്റൊരു മുഖം കാണിച്ചു തന്നും അതെന്നെ വീണ്ടും ജീവിതത്തിന്റെ നിസ്സാരതകളേ കുറിച്ചും നിസ്സഹായതകളെ കുറിച്ചും ഓർമപ്പെടുത്തി..

വായിക്കുന്ന് എന്റെ എല്ലാ മാന്യസുഹൃത്തുകളോടും ഈ രണ്ടനുഭവങ്ങളും ഞാൻ ശുപാർശ ചെയ്യുന്നു...

നായിന്റെ മക്കൾ.. ഹർത്താലുകാർ

വേറെ ഒരു മാർഗവുമില്ല പ്രതിഷേധിക്കാൻ... ജനങ്ങളെ ദ്രൊഹിക്കുന്ന ബന്ദു പ്രഖ്യാപിക്കുന്ന്ന് എല്ലവരേയും ഞാൻ വിളിക്കുന്നു...

നായിന്റെ മക്കൾ...

ഇന്നലത്തെ മഴകൾ....

മൂന്നാലു ദിവസം തകർത്തുപെയ്ത മഴപിന്നെയും പരാതി തീരാതെ തേങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്നു.. ഒരു ഞായറാഴ്ചയുടെ എല്ലാ ആലസ്യത്തോടെയും ഞാൻ ബാൽകണിയുടെ വാതിൽ തള്ളിത്തുറന്നു... പെട്ടെന്നു വീശിയ ഒരു കാറ്റിൽ മഴ ഒരു തണുപ്പോടെ എന്റെ മുഖത്തേക്കു വീണു..ഒരു പിടി ഓർമകളും...

ഇടവപ്പാതി തകർത്തുപെയ്യുമ്പോൾ അമ്മുമ്മയുടെ വയറിന്റെ ചൂടിലേക്കു പതുങ്ങിയിരുന്നത്‌,മുത്തഛന്റെ കുടയുടെ തണലിൽ വെള്ളൂർ ചന്തയിലേക്കു ഗമയിൽ പോയത്‌,അവിടന്നു മേടിച്ച സ്റ്റീലിന്റെ വിസിൽ ഊതിക്കൊണ്ടു ഗമയിൽ തിരിച്ചുവന്നത്‌..

പിന്നെ ഒരു മഴയുടെ തുടക്കത്തിൽ മടിച്ചു മടിച്ചു അമ്മയുടെ കൂടെ സ്ക്കൂളിലേക്കു...എല്ലാ കൊല്ലവും വേനലവധിയുടെ ആലസ്യത്തിനു ആക്കം കൂട്ടി പാഞ്ഞു വരുന്ന മഴ....ഇടവഴിയിൽ ചാലിട്ടൊഴുകി...പല വലുപ്പത്തിൽ തടയണ കെട്ടി പിന്നെ തകർത്തുകളഞ്ഞു വെള്ളത്തിൽ തകർത്തു അടി വാങ്ങുന്നത്‌....രാത്രിയിൽ മഴയുടെ ഇരമ്പലിന്റെ അകമ്പടിയൊടെ റേഡിയോ ചലച്ചിത്ര ഗാനം കേട്ടാസ്വ്ദിക്കുന്ന സുഖം...

കുറച്ചുകൂടി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ മഴയുടെ സുഖങ്ങൾ സെമസ്റ്റർ പരീക്ഷകൾ തട്ടിക്കൊണ്ടു പോയി... പിന്നെ പിന്നെ ജീവിതം കാൽപനികതയെ വിഴുങ്ങി.........
എല്ലാവരും...അമ്മൂമ്മയും മുത്തഛനും..ഓർമകളും..എല്ലാം ഇന്നലത്തെ മഴകളിൽ ഒഴുകി....ഇപ്പോൾ ഓഫീസിലേക്കു പോകുമ്പോൾ കാറിന്റെ ചില്ലിൽ വന്നു വീഴുന്ന മഴയെ സ്നേഹിക്കാൻ പറ്റാറില്ല.... എങ്കിലും ഓർമകൾ കൊണ്ടുവരുന്ന മഴകൾ ഇപ്പോഴും ഹ്രുദയത്തിൽ തകർത്തുപെയ്യുന്നു....

ഇന്നലത്തെ സ്നേഹമഴകൾ....