ആകാശത്ത്‌ സ്വപ്നം വാങ്ങിയവൻ..

കടലിനഭിമുഖമായുള്ള തന്റെ പതിനൊന്നാം നിലയിലെ ഫ്ലാറ്റിന്റെ ബാൽക്കണിയിൽ കയറിൽ കെട്ടിത്തൂക്കിയ ചൂരൽക്കസേരയിലിരുന്നാടവേ, രാജീവൻ കടൽക്കാറ്റിനോട്‌ കിന്നാരം പറഞ്ഞുനിന്ന ഭാര്യയെ നോക്കി പുഞ്ജിരിച്ചു..

അതിൽ എല്ലാം ഉണ്ടായിരുന്നു..ആകാശത്ത്‌ ഒരു പിടി സ്വപ്നം സ്വന്തമാക്കിയവന്റെ ആഹ്ലാദം, നഗരമധ്യത്തിൽ നഗരത്തിന്റെ ലഹരി നുണഞ്ഞുള്ള ജീവിതത്തിന്റെ ത്രസിപ്പിക്കുന്ന ഇരമ്പം..എല്ലാം...
പതിനഞ്ജു വർഷം മുമ്പ്‌ പഠനം കഴിഞ്ഞ്‌ ആദ്യ ജോലിക്കായി തന്റെ നാട്ടിൻ പുറത്തെ വീട്ടിൽ നിന്ന് 2 കിലോമീറ്ററോളം സൈക്കിൾ ചവിട്ടി, ബസ്റ്റോപ്പിനടുത്തെ മണിനായരുടെ ചായപ്പീടികയുടെ ചായ്പ്പിൽ അവനെ പാർക്ക്‌ ചെയ്ത്‌,ചുവന്ന പെയിന്റടിച്ച "ഗായത്രി" ബസ്സിലെ തിരക്കും, കുലുങ്ങി കുലുങ്ങിയുള്ള നഗരത്തിലേക്കുളള ദീർഘയാത്രയും,എത്രയോ തവണ രാജീവൻ അവളോട്‌ വർണ്ണിച്ചു കേൾപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു..
"ഇരുന്നിട്ട്‌ കാലു നീട്ടിയാ പോരേടാ" എന്ന അഛന്റെ ചോദ്യത്തെ അവഗണിച്ചാണു അവർ നാട്ടിലെ പറമ്പിന്റെ പകുതി വിറ്റു കിട്ടിയ തുക ബിൽഡർക്ക്‌ കൈമാറിയത്‌.. സ്വിമ്മിംഗ്‌ പൂൾ, മൾട്ടി ജിം, ജോഗ്ഗേഴ്സ്‌ ട്രാക്ക്‌ നീണ്ടു പോകുന്ന നിറങ്ങളുടെ ഒരു പട്ടിക തന്നെ ബിൽഡർ അവരുടെ സ്വപ്നങ്ങൾക്ക്‌ വർണ്ണം പൂശാനായി നിരത്തിയിരുന്നു...
നഗരത്തിൽ നന്മയുടെ തുരുത്തു പണിയാനുള്ള രാജീവന്റെ ആഗ്രഹത്തിനു മുകളിൽ ഇടിത്തീയായി വീണത്‌ ഒരു ദാക്ഷിണ്യവുമില്ലാതെ കടന്നു വന്ന സാമ്പത്തിക മാന്ദ്യമായിരുന്നു..ആറക്കത്തിനോടടുത്തു വരുന്ന വരുമാനം പെട്ടെന്നു നിലച്ചപ്പോൾ ലോൺ തന്ന ബാങ്കുകാർ ഫ്ലാറ്റിന്റെ മണി സ്ഥിരമായി മുഴക്കിത്തുടങ്ങിയിരുന്നു...
ഒടുവിൽ ആകാശത്തെ തന്റെ ഒരു പിടി സ്വപ്നത്തിന്റെ തീറു ബാങ്കിനു കൈമാറുമ്പോൾ രാജീവന്റെ മനസ്സിന്റെ നിർവ്വികാരത കാർമേഘം ഇല്ലാത്ത വാനം പോലെ തന്നെ മൗനം പൂണ്ടു നിന്നു..

നാട്ടിലെ കൊച്ചു വീടിന്റെ മുറ്റത്തു കാർ നിർത്തി രാജീവൻ മണ്ണിൽ ചവിട്ടി നിന്നു.. അഛൻ കടന്നു പോയിട്ട്‌ അഞ്ജു വർഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.. പതുക്കെ അയാൾ അഛനുറങ്ങുന്ന സ്ഥലത്തെക്കു നടന്നു..
ചെറിയ കാറ്റിൽ വാഴത്തലപ്പ്‌ തലയാട്ടി..ഇടക്കാലത്ത്‌ മനസ്സിടറി തൂവിപ്പോയ ഇന്നലേകളെ, ഓർമകളെ, അയാൾ ഒരു ദീർഘശ്വാസത്തിലൂടെ ഉള്ളിലേക്കെടുത്തു..

ഒരു പുതിയ തുടക്കത്തിനായി അഛന്റെ അനുഗ്രഹം പോലെ മഴ കണ്ണീരായ്‌ രാജീവന്റെ കവിൾ നനച്ചു...മണ്ണും....