ഇനിയൊരിക്കലും കണ്ടുമുട്ടേണ്ടാത്തവർ..

ഒരു ഇടവേളക്കു ശേഷമാണു വീണ്ടും ബ്ലോഗിലേക്കു..ബ്ലോഗുകൾ കൂടുതലും ആത്മനിഷ്ഠമാകുന്നു എന്ന തോന്നലിൽ നിന്നാണു അങ്ങനെ ഒരു ഇടവേള വന്നതു.. ഇതും അങ്ങനെയുള്ള ഒന്നു തന്നെ..സ്വയം അറിയുന്നതു ഈശ്വരനെ അറിയുന്നതു പോലെ എന്നാണല്ലോ..അതിനു ഒരു ചെറിയ ശ്രമം കൂടി...

പിന്നെ പറയാൻ ഉദ്ദേശിച്ചത്‌ ചില പ്രത്യേക സ്വഭാവസവിശേഷതകൾ കൊണ്ട്‌ ആദ്യ പരിചയപ്പെടൽ തന്നെ ദുരന്തമായി കലാശിക്കുന്ന മനുഷ്യരെക്കുറിച്ചാണു..
ആദ്യ അനുഭവം ഒരു ബസ്സ്‌ യാത്രക്കിടയിലാണു..വർഷങ്ങൾക്കു മുമ്പ്‌ കാലിക്കട്ട്‌ യൂണിവേർസിറ്റിയിൽ പോയി പ്രിഡിഗ്രി റിസൾട്ടിന്റെ ആകാംക്ഷ അവസ്സനിപ്പിച്ച്‌ തിരിച്ച്‌ തൃശൂർക്കുള്ള യാത്രയിലാണു..ജീവൻ കയിൽപ്പിടിച്ചാണു യാത്ര..സ്പീഡേ..പ്രൈവറ്റ്‌ ബസ്സിൽ കോഴിക്കോട്‌ തൃശൂർ യാത്ര നടത്തിയവർക്കറിയാം അതിന്റെ ഒരു സ്വാദ്‌!..

ഇടക്കു വന്ന് അടുത്തിരുന്ന ഒരു തലേക്കെട്ടുകാരൻ..ചെറിയ കുറ്റിത്താടി..എന്റെ ആദ്യ മലബാർ യാത്രയാണത്‌..കൗമാരപ്രായത്തിൽ.. ഭംഗിയുള്ള താത്തക്കുട്ടികളെയും കണ്ട്‌ കണ്ണുമിഴിച്ചിരിക്കുന്നതിനെടെയാണു നമ്മുടെ കഥാപാത്രം ഇടിച്ചു കേറിയത്‌..വളരെ സ്നേഹത്തോടെയാണു സം സാരത്തിന്റെ തുടക്കം..പേരും നാടുമൊക്കെ പറഞ്ഞ ശേഷമാണു ആ ദുരന്തത്തിന്റെ ആരംഭം.. പ്രവാചകന്റെ മഹത്വവും, ഏക ദൈവത്തിന്റെ ആവശ്യവുമൊക്കെ ഊന്നി ഊന്നിപറഞ്ഞ്‌ അദ്ദേഹം കത്തിക്കയറി..ഹൊ! എന്റെ മനോഹരമായി കലാശിക്കേണ്ട ആ യാത്ര ആ മത പ്രഭാഷണ സുനാമിത്തിരയിൽ മുങ്ങിച്ചത്തു...ഒരു മതത്തിനോടും താൽപ്പര്യമില്ലെന്നും എല്ലാം തട്ടിപ്പാണെന്നും എന്നെ വെറുതെ വിടണമെന്നും അപേക്ഷിച്ചു കൊണ്ടു ഞാൻ രക്ഷപ്പെട്ടു!..ഹൊ..ഇനി ഒരിക്കലും ആ കഥാപാത്രത്തെ കണ്ടുമുട്ടല്ലേ!

അടുത്തതും ഒരു യാത്രാ മധ്യേ ആണു കേട്ടൊ!..
പൂനെയിൽനിന്നും നാട്ടിലേക്ക്‌..ഒരു മഞ്ഞപ്പിത്ത ബാധിതനായി ഞാൻ വണ്ടികയറിയിരിക്കുകയാണു.. ഒരാഴ്ചയോളം നീണ്ട കടുത്ത പനിക്കു ശേഷമാണു മഞ്ഞ സ്ഥിതീകരിച്ചതു..അതിനുള്ളിൽ എല്ലാ അഹങ്കാരവും ശമിച്ച്‌, ആത്മവിശ്വാസം ചോർന്ന് തകർന്ന് തരിപ്പണമായിട്ടാണു തീവണ്ടിയിൽ സുഖയാത്രക്ക്‌ എ.സി.കംമ്പാർട്ട്‌മന്റിൽ കയറിപ്പറ്റിയത്‌.. സൈഡ്‌ ബർത്തിൽ കയറിപ്പറ്റി ഇരിക്കുന്നതിനിടെ ലോവർ ബർത്തിൽ ഇരിക്കുന്ന 50 വയസ്സോളം പ്രായമുള്ള ഒരു ആന്റിയോട്‌ അബദ്ധത്തിൽ സീറ്റ്‌ നമ്പർ ചോദിച്ചു പോയി..പെട്ടെന്ന് പ്രകോപിതയായ അവർ "തന്നോടല്ലേ ഞാൻ നേരത്തെ പറഞ്ഞെ" എന്നു തുടഞ്ഞി ശകാര വർഷം തുടങ്ങി..എനിക്കു ഇപ്പോഴും പിടിയില്ല അവർ പ്രകോപിതയാകാൻ കാരണം..ആകെ വിഷണ്ണനും ക്ഷീണിതനുമായ ഞാൻ എങ്ങനെയോ നാട്ടിൽ എത്തിപ്പറ്റിയെന്നു പറഞ്ഞാൽ മതിയല്ലോ..വെറൊരു സഹയാത്രികൻ എന്നെ ആശ്വസിപ്പിച്ചതും ആ സ്ത്രീയോട്‌ കയർത്തതും ഒക്കെ ഒരു മൂടൽ പോലെ ഓർമയുണ്ടു..എനി അവരെ ഒരിക്കളും കണ്ടുമുട്ടല്ലേ..


പിന്നെ ഒരനുഭവം ഒരു ഹോട്ടലിൽ ഇരിക്കുമ്പോഴാണു..ഒരൽപ്പം സ്റ്റാർ അന്തരീക്ഷം.. സെർവ്വ്‌ ചെയ്യാൻ ഒരൽപ്പം വൈകിയെന്നാരോപിച്ച്‌ ഒരു ബെയറെറെ കരുണയില്ലാതെ ശകാരിക്കുന്ന ഒരു 3 പീസ്‌ സ്യൂട്ടുകാരന്റെ മുഖം..ഇനി ഒരിക്കലും എതിരെ വരല്ലേ..!
അങ്ങനെ ഇനിയും ഉണ്ട്‌ കേട്ടൊ!

ഇത്രയും എഴുതിയപ്പോൾ ആണു, പല സന്ദർഭങ്ങളിൽ ഞാനും ഇത്തരം ഒരു കഥാപാത്രമായി മാറിയിട്ടുണ്ടാവില്ലേ എന്ന സംശയം ഉടലെടുത്തതു!..

തെറ്റുകളിൽ നിന്നാണല്ലോ ശരികൾ രൂപപ്പെടുന്നത്‌ അല്ലേ!..